Kościół św. Marcina wzniósł prawdopodobnie książę Przemysł I w 1240 roku, jest to jedna z najstarszych świątyń Poznania. Za jej patrona obrano jednego z najbardziej popularnych średniowiecznych świętych.
Nad głównym wejściem do świątyni znajduje się kamienna płaskorzeźba, przedstawiająca najbardziej znany wizerunek słynącego z uczynków miłosierdzia św. Marcina jako jadącego na koniu rzymskiego legionistę, który mieczem odcina część swojego żołnierskiego płaszcza i okrywa nią zziębniętego żebraka.
Na południe od kościoła znajduje się pochodząca z 1911 roku grota Matki Bożej z Lourdes przekształcona w latach 30. XX wieku w wolno stojącą kaplicę przykrytą kopułą.