
Świątynia jeszcze jako drewniana powstała na początku XIV w. Po kilku latach uległa spaleniu, a w połowie XIV w. została przebudowana na kościół murowany w stylu gotyckim. Budowla posiada trzy nawy zwieńczone sklepieniem gwiaździstym, charakterystycznym dla tej epoki. Wieża kościelna swój ostateczny kształt formowała przed ponad dwa stulecia, ostatecznie zwieńczona majestatycznym hełmem. U schyłku XIX w. dobudowano prezbiterium, zakrystię oraz kilka bocznych krucht.
Wnętrze kościoła utrzymane jest w większości w stylu neogotyckim, jednak przeplatają się tu style późnorenesansowy, wczesnobarokowy, rokoko i klasycystyczny zauważalne w poszczególnych elementach świątyni. Znajduje się tu 9 ołtarzy – główny wykonany jest w stylu pseudogotyckim, strzeżony przez figury dwóch rokokowych aniołów. Jest też kilka zabytkowych ołtarzy bocznych z okresów renesansu i baroku. Inne elementy na jakie warto zwrócić tutaj uwagę to bogato zdobiona chrzcielnica czy też dwa, kontrastujące ze sobą stylowo konfesjonały (jeden zdobiony w stylu rokokowym, drugi – klasycystycznym). Warte uwagi są także liczne obrazy Apostołów zamieszczone na bocznych ścianach kościoła.
Zapewne największym skarbem kościoła św. Piotra i Pawła jest herma św. Idy – jest to wykonany ze złota słupek zwężający się ku dołowi zwieńczony rzeźb głowy świętej. W skarbcu kościelnym znajdują się także kielichy (z czasów gotyku), krzyże (z XVII i XVIII w.) oraz monstrancja (z XVIII w.).
W okresie letnim kościół otwarty jest cały dzień, zimą zaś tylko przed i po nabożeństwach.